MADE IN 3W - Interaktywna Biblia - Drupal, seo, pozycjonowanie

Nieprawidłowy kod w przeglądarce Google Chrome 3.0.195.33 pozwala na odkrycie DNS-ów i pozbawienie resztek anonimowości w sieci WWW.

It’s not bug, it’s feature.

Sposobów na zmierzenie ile strona jest warta jest naprawdę wiele: Google Page Rank, polecenie Google Site, Yahoo! Site Explorer, statystyki odwiedzin (np. Google Analytics), Alexa Rank... Teraz wymyślono jeszcze Cache Rank.

Założenie algorytmu Cache Rank jest bardzo proste : Google Page Rank jest niedokładne i nieaktualne. Gwoli ścisłości, chodzi o Toolbar Page Rank, bo jak wiadomo Google nigdzie nie podaje ile Real Page Rank wynosi. Tu nadmienię, że na pewno najlepszym wyznacznikiem jakości strony jest ilość odwiedzin albo ilość unikalnych użytkowników. Mając takie dane można prosto wywnioskować, czy strona jest pomocna, a to przecież dla firmy z mottem "Don't be evil" kwestia być albo nie być. To właśnie dlatego Google wprowadza na rynek kolejne rewelacyjne spyware typu Google Analytics, Google Chrome, Google Chrome OS itd. Niby darmowe narzędzia, a ile to danych w zamian. Niestety z tymi danymi jest taki problem, że dla Google są zbyt cenne, by je publicznie udostępniać. Nieco więcej udostępnia jeszcze Alexa.com, ale to i tak niewiele i ciężko naprawdę z tych danych wyciągnąć jakieś dalej idące wnioski. Dalej idąc jako wiarygodny wyznacznik odpada Google Site i Google Link, Yahoo (bo kogo obchodzi co sobie tam gromadzi ta nie polskojęzyczna wyszukiwarka). Narzędzia do wyceny stron to oczywiście wielkie "g" i nie ma sobie co nimi zaprzątać głowy. Można by jeszcze coś o Bingu napisać, ale ta nowa wyszukiwarka jest dopiero wielkości około 1/5 Google, a więc odpada. Pozostaje Page Rank.

Page Rank wbrew obiegowej opinii tzw. świeżych ekspertów nie jest rankingiem strony, ale rankingiem Page'a, a dokładniej Larry'ego Page, gdyż tak nazywa się człowiek, który go skonstruował. W środowisku pozycjonerów czy specjalistów od SEO panuje zgodna opinia, że PageRank jest w pewnym stopniu wyznacznikiem wartości strony. Działa on w ten sposób, że każda strona, z której otrzymuję linka przekazuje mi jakąś niewielką wartość PageRank. W ten sposób można dojść do wsniosku, że najwyższy PageRank otrzyma strona podlinkowana ze stron z wysokim PageRankiem. Można też domniemać, że wysoki PageRank idzie w parze z wysokim TrustRank i mamy całkiem niezły sposób na wyznaczenie wartośc strony.

Niestety PageRank ma swoje wady. Przede wszystkim łatwiej go zrobić na stronach z małym site, gdyż każdy link wychodzący osłabia nieco PageRank strony. Poza tym PageRank jest tylko obrazkiem i dlatego dla Google jest on sprawą bagatelną. Co innego, gdyby stworzenie obrazka wymagało czegoś więcej, np. poświęcenia zasobów własnych serwerów. Takie właśnie zasoby Google przeznacza i to w ogromnych ilościach na swoje pająki (crawlery), które indeksują sieć World Wide Web. I właśnie ktoś wpadł na to, że skoro tak jest, to Google nie wysyła ich na strony nic nie warte. Wysyła je tam gdzie trzeba... i da się to zmierzyć.

To tyle tytułem wprowadzenia do Cache Ranku. Nie będę kaleczył oryginałów swoim tłumaczeniem. Chcecie wiedzieć jak zmierzyć Cache Rank? Wejdźcie na stronę  http://www.searchenginepeople.com/blog/discover-what-google-really-thinks-of-your-pages.html

Poniżej znajdziesz raport z bezpieczeństwa największych polskich hostingów oraz najniebezpieczniejsze luki. 


Jak wiadomo bowiem, poziom informatyzacji naszego kraju należy do najniższych w Unii Europejskiej. Dzięki takim kampaniom jakie realizuje Home czy Nazwa przeciętny Kowalski może dowiedzieć się, iż posiadanie własnej strony WWW jest w jego zasięgu. Na reklamach widzi serwery za 0zł, domeny za 0 zł, kreatory stron WWW gratis! ...i kupuje tego kota w worku. Nie wie, że to, co jest w środku, to usługa na najniższym poziomie opakowana w piękny marketingowy bełkot. Można się o tym przekonać na wiele sposobów. Jednym z nich są niezależne testy bezpieczeństwa.

Dziś na OSNews poszła wiadomość o tym, jak sprawdzić bezpieczeństwo każdego serwera. Nie mógłbym się powstrzymać i nie sprawdzić dwóch swoich hostingów (NetMark i LinuxPL). Poza tym to kolejna okazja, by podziobać nieco największych graczy na rynku (Home, Netart (Nazwa), Superhost, Az) i pokazać, że ich usługi nie stoją na poziomie, za który biorą pieniądze. Dodatkowo sprawdzę też kilka moich typów (Netarteria, iSwift, Hekko) oraz 8p, który był moim pierwszym hostingodawcą.

HOME.pl
zagrożenia : 105
raport: http://wklej.org/id/200076/

Truskawkowy Milioner to pozycja o Robercie Maicherze, człowieku, który opowiada jak zarobił pierwszy milion i to dzięki Internetowi! Słyszeliście wcześniej o czymś takim? Pewnie tak, ale nie wiecie jak to zrobić. Dlatego sądzę, że Truskawkowy Milioner jest też dla Was. Myli się jednak ten, kto sądzi, iż znajdzie w niej jakieś gotowe przepisy.

Dziś kolega pyciak blipnął o tym, że zastanawia się co zrobić z serwisem, który niespodziewanie zaczął mu przynosić pieniądze. Miałem podobny przypadek. Serwis, który był jedynie testem oprogramowania nagle stał się popularny. I wiecie co? Obecnie jest on offline! Zamiast skupić się na jego rozwoju, bo w końcu można powiedzieć, że on w jakiś sposób wypalił, to ja robię dokładnie odwrotnie i rozwijam inne serwisy. Bład! Dopiero teraz mam tego świadomość, a kolega pyciak być może nigdy jej mieć nie będzie.

Właśnie taka jest ta pozycja. Jest to studium konkretnych sytuacji, konkretnych przypadków. Przy czym sam autor mówi, że nie zaleca kopiowania cudzych pomysłów. Uczy raczej wyciągać wnioski z porażek i dzięki nim buduje swój sukces, by w końcu stać się milionerem. Autor porusza przy tym takie ciekawe kwestie jak : zarabiane i oszustwa w sieci, nierzetelni partnerzy, programy partnerskie, handel domenami czy tworzenie zarabiających serwisów WWW.

Nie zwykłem tracić czasu na książki. Mam dość siedzenia w Internecie po kilka godzin dziennie. Gdyby ktoś kazał mi jeszcze czytać książki, to byłaby chyba najokrutniejsza dla mnie tortura. Dlatego nie przeczytałem Truskawkowego Milionera. Przesłuchałem go. Jak? Bardzo prosto. Księgarnia internetowa NexTo ma w ofercie nagrania w formacie .mp3, czyli tzw. audiobooki.

Co mogę powiedzieć na ten temat, to tyle, że przekonałem się do audiobooków. Nie mam normalnie czasu na książki. Tak się jednak składa, że pracuję na produkcji. Praca to nudna i monotonna, dlatego też audiobook bardzo mi ją umilił. Przyznam, że momentami nawet oczy mi się zaszkliły, a innym razem uśmiechałem się do siebie. W dniu odsłuchania audiobooka byłem też jakiś taki bardziej wyluzowany. To dlatego, że sprawił mi on dużo przyjemności. Myślę też, że słuchanie audiobooka więcej Wam da niż słuchanie radia lub gwaru w autobusie podczas dojazdu do szkoły/pracy.

Nie wiem jak Wy, ale mnie spodobało się. Dziś wybrałem kolejnego audiobooka, który przesłucham - czas bowiem podszlifować swój angielski.

Ostatnimi czasy próbuję spieniężyć niewielki ruch na kilku moich stronach. Przetestowałem Google AdSense już dawno temu, a obecnie testuję AdTaily. W niedalekiej przyszłości mam nadzieję dodać do tego jeszcze Blogvertising, który prawdopodobnie pojawi się na Made In 3W wraz ze sprawdzonym Google AdSense. Ale wpis nie będzie o tym...

Szukają alernatywy dla AdSense znalazłem AdTaily, które można zainstalować błyskawicznie. Niestety, pomimo niskiej ceny, jaką sobie ustawiłem reklamodawcy nie kwapią się do wykupu boksów 125x125 px. (w boksie AdTaily na Made In 3W widnieją obecnie boksy reklamowe moich serwisów). Tak więc, zmusiłem się do działania i przeszukałem Internet w poszukiwaniu ceny za reklamę. Efektem owych poszukiwań jest wpis Ile kosztuje 1000 wyświetleń reklamy, w którym porównują koszty, jakie przyjdzie zapłacić reklamodawcom na różnych stronach. To, co mnie zaskoczyło podczas owych poszukiwań, to stosunkowo wysoka rozbieżność pomiędzy reklamodawcami podyktowana w zasadzie niczym.

Jaka jest różnica pomiędzy reklamą wyświetloną 1000 razy na Onet.pl a reklamą wyświetloną np. na Kubicomania.net? I tu i tu mamy do czynienia z tysiącem wyświetleń. Różnica polega na ilości użytkowników, ale cóż z tego, skoro reklama ta dotyczy 1000 WYŚWIETLEŃ?? Na dodatek porównywałem podobne formaty reklamy. Coś jest więc nie tak. Czyżby Onet.pl był taki zajefajny? Szczerze mówiąc, to niejednokrotnie moje artykuły o F1 były większej klasy niż artykuły z f1.onet.pl Na dodatek Onet.pl zabija człowieka ogromem reklam. Jest ich na stronie kilkanaście. U mnie max 3. Pomimo tego reklama AdTaily kosztująca 4zł/1000 wyświetleń na Kubicomanii nie znajduje nabywców.

I tu pojawia się pytanie. A właściwie, to PYTANIE: "Czy mam drogo?". By odpowiedzieć na tak skomplikowane, a zarazem proste w formie pytanie trzeba było poguglać ile kosztuje reklama w TV, radio czy prasie? Czy będzie kosztowała tyle, co na Onecie, czy tyle co na Kubicomania.net?

TV w godzinach około 20.00, gdy leci Taniec z gwiazdami, czy inne badziewie notuje publiczność oglądalność około 2-3 milionów. Udało mi się dotrzeć do cennika reklamy podczas takiego show. Reklama, która trwa tylko 30 sekund kosztuje około 70 tys. zł! Dużo? Nie. Tak się tylko wydaje. Gdy podzielimy ten koszt przez 3 miliony widzów przed Telewizorami, to wychodzi nam, że reklama kosztuje około 0.03zł / użytkownika, czyli 3 grosze.

Radio RMF FM podaje cennik swoich reklam oraz dzienny zasięg i średni czas odsłuchu. Reklama trwająca 30 sekund kosztuje 7 tys. zł. Dziennie RMF słucha 8 milionów ludzi, przy czym średni czas słuchania wyniósł 3 godziny. Wobec doby trwającej 24 godziny daje to szansę, że każdą godzinę RMF gromadzi przed odbiornikami 1 milion słuchaczy. Dużo. Gdzieś się rąbłem, ale nie dlatego, że to dużo słuchaczy, lecz dlatego, że cena za jednego słuchacza wyniosłaby 0.0007zł! To jest nierealne i wyjdzie to w dalszej części. Oczywiście rozumiem w pewnym stopniu, że reklama w radio jest tańsza, bowiem nie ma wizji, lecz jedynie jest fonia.

Dziennik Zachodni też podaje swój cennik. Boks wielkości 1/36 strony przyjmuję za rozmiar reklamy AdTaily. Boks taki kosztuje 176 zł. Dziennik Zachodni ma nakład dzienny w wysokości 330tys. egzemplarzy. Niestety nie wiem, jaką ilość stron ma ta gazeta. Gdyby ktoś wiedział, to proszę o kontakt. Mieszkam na wsi i mam daleko do sklepu ;) Założyłem, że jest to 100 stron. Reklama na każdej stronie Dziennika Zachodniego kosztowałaby więc 17600zł. Piszę o tym dlatego, że na stronach WWW reklama zazwyczaj jest na każdej podstronie, a nie na jednej czy dwóch. Zakładając, że jedna gazeta to jeden użytkownik wynik wcale nie zaskakuje: 5gr / użytkownika! Reasumując reklama w TV kosztuje 3gr/użytkownika, reklama w radio niecały grosz, reklama w gazecie 5 groszy.

Internet jest medium zbliżonym najbardziej do gazety, dlatego cena reklamy powinna być podobna.

Jeśli wziąłbym cenę z Onetu i sprzedawałbym reklamę za 50 zł,  to zarobiłbym i tak 2x tyle, co sprzedając reklamę po cenie gazetowej. Wobec tego reklamy na Onet.pl są naprawdę drogie. Z drugiej strony okazało się, że moja cena za reklamę z widżeta AdTaily (~4zł/1000wyświetleń) to sprzedawanie się za darmo i zamierzam to wkrótce zmienić.

W poniższym poście porównuję ceny reklam na różnych portalach począwszy od Onetu i WP poprzez mniej znane, aż do całkiem niszowych. Omawiam także sposoby, w jakie można się zareklamować i udzielam kilku wskazówek od profesjonalistów : "Jak zrobić znakomitą reklamę".

Mainstreamowe portale. 

Wirtualna Polska, Onet, Interia - to są wszystko portale, gdzie ilość reklam jest wręcz oszałamiająca, a pomimo tego ich cena jest zawrotna!


Onet.pl

Onet to najstarszy z obecnie znanych portali. Nic dziwnego, że jego ceny są bardzo wysokie. Przyjęło się, że koszt 10 zł / 1000 wyświetleń jest nierealnie drogi. Na Onecie bywa on 15x wyższy! Pomimo to portal nieraz przepełniony jest reklamami. Prawdopodobnie CTC będzie więc raczej śrenie.

Cena: 15-150 zł / 1000 wyświetleń
Format: Kilkadziesiąt rodzajów.
Cennik: http://reklama.onet.pl/cennik.html

Plusy:
- reklama o ogromnym zasięgu
Minusy:
- cena

Wp.pl (Wirtualna Polska)

WP to drugi portal. Dla porównania ceny są o połowę niższe, lecz wciąż ceny są zbyt wysokie.

Cena: 15 - 75 zł (netto) / 1000 wyświetleń
Format: Kilkanaście rodzajów.


Cennik: http://reklama.wp.pl/oferta_cennik.html


Plusy:
- reklama o ogromnym zasięgu
Minusy:
- cena

Serwisy Partnerskie

AdTaily

AdTaily to serwis stworzony z myślą o ekspresowym i automatycznym dodawaniu reklam. Jest to nowość na polskim rynku. Liczba reklamodawców w AdTaily rośnie lawinowo. Skuteczność tej reklamy polega przede wszystkim na możliwości jej dopasowania do każdej strony z osobna. Warto też wybrać zaufanych reklamodawców, to znaczy takich, którzy nie ściągną widżetu po zapłaceniu za kampanię (płaci się z góry).


Cena: od kilku gorszy to kiludziesięciu złotych / 1000 wyświetleń
Format: 125x125 px
Cennik: http://aka.kosciak.net
Poradnik: http://www.adtaily.com/blog/tworzenie-efektywnej-kreacji-reklamowej/

Plusy:
- możliwość dopasowania reklamy do każdej strony indywidualnie
- dodanie reklamy trwa 5 minut
Minusy:
- płatność z góry




Co wybrać?

To zależy od nas, a przede wszystkim od naszego budżetu. Największych reklamodawców będą z pewnością interesowały reklamy wyłącznie na największych zasięgowo stronach typu Nasza-Klasa, Onet, Wirtualna Polska. Ci średni mogą udać się do pośrednika. Najmniejsi mogą skorzystać z usług firm zajmujących się reklamą (marketingiem, SEO) lub poszukać czegoś w katalogu AdTaily.

Jakiś czas temu zarejestrowałem się w systemie SWL LinkeMe i dodałem do niego swoją stronę. Uzyskałem za nią 138 punktów. Przydzieliłem linki i zapomniałem o systemie.

Dziś postanowiłem gdzieś dodać moje strony. Jako, że ze względu na site (5-8) w StatLink ich nie przyjęli, to musiałem iść z nimi gdzie indziej. Naturalnie wybrałem LinkMe Elite jako system ogólnie uważany za nr 2 wśród systemów stałych.  Sprawdziłem stan konta w systemie i tutaj niespodzianka. Strona generuje punkty, ale linków nie wyświetla. Jakby tego było nie dość, to jeszcze mam w systemie przydzielonych linków za około 300 punktów! Inaczej mówiąc, stan konta nie zgadza się. To tak jakby otrzmał od użytkowników LinkMe bonus 200%. Dzięki!

W tym momencie postanowiłem zweryfikować, czy system żyje i przejrzałem linki, które mi przydzielono na innych stronach. To jest akurat dobre, że mogę sobie sam zweryfikować gdzie są one przydzielone. Niestety linki okazały się tragiczne. Na 25 przyznanych linków do użytku pozostawiłbym 7, ale tutaj kolejna niespodzianka. Moja czarna lista jest pełna! No tak, ograniczenie czarnej listy do 15 stron czy tam linków to faktycznie żadna czarna lista. Brakuje mi też znanej z innych systemów (StatLink, LiveLink, SEOMatik) funkcjonalności do sprawdzenia site strony z moim linkiem.

Na koniec, pomimo tego, iż system Elite deklaruje, że nie przyjmują spamu, to wszelkiego rodzaju wikipedie, agregatory RSS i inne spamy świetnie się trzymają. Nie polecam tego systemu, zdecydowanie go odradzam!

P.S. EliteLink to bliźniaczy system LinkMe Elite, ale z zasady inny. W praktyce jest taki sam - nie działa, po prostu!

+

• podział stron na słabe (Slim) i mocne (Elite)
• podgląd przydzielonych linków
• opcja zgłoszenia stron nieregulaminowych do administratora systemu

• system generuje puste punkty
• w Elite zdarzają się typowe spamy
• brak czarnej listy linków / stron
• brak odnośnika do sprawdzania site strony z naszym linkiem 
• słaba funkcjonalność 

Ostatnimi czasy coraz więcej mówi się o budowaniu wartościowego zaplecza. Nie, żebym wierzył, iż czasy spamu dobiegły końca. Nie. To pozycjonerzy dorośli.

Spójrzmy na hipotetyczną sytuację. Masz mega-giga-spamerskie zaplecze. Masz multum punktów w SWL-ach. Pozycjonujesz i nagle BAN! Google wycięło Twoje zaplecze z indeksu, musisz dokupywać punkty i zamiast zysków robisz za friko. To dlatego coraz częściej tworzy się wartościowe zaplecze.

Druga sprawa, to problem z systemami wymiany linków rotacyjnych. Ich filozofia działania sprawia, że dla Google wyglądają dość podejrzanie. Pojawiają się i znikają itd. Dlatego też coraz częściej tworzy się zaplecze pod statyczny system wymiany linków. Jednym z najlepszych (poleca go nawet Xann) jest StatLink, który nie przyjmuje, katalogów nie mówiąc już o sblogach! Problem polega na tym, że StatLink ocenia strony pod względem ciężkości kodu. Oznacza to przede wszystkim, że  CMS-y typu WordPress, Joomla albo Drupal nie nadają się pod ten system.

Szukając alternatywy dla dużych CMS-ów na nowo odkryto CMS-y tekstowe, które tworzone są bez udziały bazy danych. Jednym z pierwszych tego typu SEO CMS-ów jest PikoCMS stworzony przez Mendaxa.

Ludzie nie lubią ciemnych stron. Według badań prawie połowa użytkowników preferuje strony jasne. Strony ciemne lubi zaś jedynie około 10% ludzi. Pozostała część uważa, iż jest to zależne od samej strony.

Strony ciemne czyta się gorzej. Moim zdaniem jest to nieprawda. Jako osoba spędzająca dużo czasu w sieci wiem doskonale, że strony jasne są dużo bardziej męczące dla oczu niż strony ciemne. Wyobraź sobie, że kierujesz wzrok w stronę Słońca. Oślepia cię, no nie? A przecież to samo niebio bez Słońca jest ciemne, czarne. Bywa, że są na nim widoczne gwiazdy. Niebo nocą jest jak ciemna strona. Można się w nią wpatrywać godzinami, a nasz wzrok wcale nie ucierpi. W przeciwinieństwie do nieba w dzień, kiedy patrzenie się w niebo może powodować, że przez jakiś czas będziemy oślepieni.

Mimo wszystko z punktu widzenia projektanta stron należy wziąć pod uwagę, iż przeciętny użytkownik nie spędza w sieci tak długiego czasu. Stąd też tworzenie ciemnych stron jest niewskazana. Po prostu.

Dlaczego o tym piszę? Ano dlatego, iż jestem projektantem, dlatego, że jestem zainteresowany tworzeniem ciemnych strona oraz dlatego, że ciemne strony są prawdziwym wyzwaniem. W wyzwaniu tym pomocny okazał się być post napisany na stronie http://www.webdesignerdepot.com/2009/08/the-dos-and-donts-of-dark-web-design/ Okazuje się, że tworzenie ciemnych stron jest w gruncie rzeczy prostsze niż stron jasnych. Co mi się podoba przy tworzeniu ciemnych stron to także konieczność trzymania się określonych reguł, za którymi i tak od jakiegoś czasu podążam.

Przymierzam się do masowego katalogowania paru moich stronek. Wczoraj zrobiłem sobie rozpiskę zapleczy, zrobiłem schematy linkowania i jednego tylko nie wiem. Czy opłaca się dodawać do katalogów moderowanych?

Często jest tak, że te moderowane mają faktycznie wysoką jakość wpisów, ale poza tym właściwie nie ma niczego, w czym byłyby lepsze. Fakt: są zadbane. Czy to gwarantuje, że wpis zostanie zaindeksowany?

Pytam, bo w moim schemacie linkowania jest fragment o linkowaniu wpisów w katalogach, ale skąd ja mam wiedzieć, czy wpis został przyjęty czy odrzucony? Co najmniej połowa katalogów nie przysyła żadnego info, więc co mi pozostaje? Chyba metoda testowania każdego katalogu z osobna?

Czarę goryczy przelał dzisiejszy post na PiO, w którym ktoś zapytał, czy da się automatycznie dopuścić 700 wpisów do katalogu, bo nie chce mu się/nie ma czasu moderować.


Czy opłaca się dodawać do moderowanych katalogów?

Kiedyś postanowiłem postawić sobie klon Digg.com (Drigg) na subdomenie w Drupalu. Zrobiłem to i nasunęło się pytanie, co z tym fantem zrobić? Zapytałem więc na PiO co sądzą o takim zapleczu. Głosy były różne, ale raczej neutralne. Lepszego pomysłu nie miałem, więc udostępniłem ten klon Digg.com SEOwcom. Dodałem do kilku katalogów i precli, podłączyłem 1k Gotlinka i zareklamowałem na forach. Jakież było moje zdziwienie, gdy po trzech miesiącach strona tak słabo podlinkowana otrzymała PR2! Tego nie spodziewałem się... Strona w indeks wchodziła jak w masło i praktycznie indeksowało każdą podstronę. Bardzo szybko z kilkunastu wpisów zrobił się portal mający site około 350.

No i to mnie skusiło, by podpiąć GotLinka. Nie minęły dwa tygodnie, a PR został wyzerowany i ludzie stracili zainteresowanie. Szkoda, bo dziś mógłby to być bardzo mocny pressell. Mimo to, nadal indeksuje się świetnie, ale linki nie mają już tej mocy.

Wiedziałem, że klon Drigg daje radę jako zaplecze i kiedyś trafiłem na świetny wpis, co można z Drupala zrobić. Można wszystko, ale czy np. ktoś zastanawiał się, aby połączyć to wszystko w jedną całość i stworzyć z tego zaplecze? Wykorzystując Wildcard mógłbym stworzyć platformę SEO z newsami, recenzjami, artykułami (preclami), systemem blogów, forum, chatem (klon Twitter), katalogiem i sklepem (sic!). Oczywiście wszystko dla SEOwców. Podlinkowałbym to dzieło delikatnie i wrzucił LinkMe Elite albo Gotlinka. Tym razem jednak podpiąłbym linki tylko pod strony główne.

Problemem jest to, że taki SEOPortal musi jakoś na siebie zarobić. Podpięcie punktów już raz źle się skończyło. Zarobki z AdSense czy z AdTaily są śmiechu warte w moim przypadku. Programy Partnerskie nie zwracają się. Jednym słowem, kicha!

Platformy SEO nie będzie.

1. BarackSlideshow - skrypt, który po raz pierwszy mi uświadomił przewagę MooTools nad jQuery. Nazwa skryptu pochodzi od imienia obecnego prezydenta Stanów Zjednoczonych Baracka Obamy. Zbieżność to nieprzypadkowa, bowiem został on zainspirowany przez oficjalną stronę prezydenta barackobama.com DEMO
2. Fancy Menu - widziałem już to menu wykonane w jQuery, ale nie pamiętam już jego nazwy. To wykonane jest w MooTools, bardziej zaawansowanym frameworku javascript. Brak Dema.
3. Fancy Upload - GUI do uploadowania plików wyposażone w pasek postępu DEMO
4. Form HighLight - formularz kontaktowy z podświetlaniem ramek DEMO
5. MOOdalBox - Ten skrypt to HTML-lightbox. Jak sama nazwa wskazuje jest to lightbox, ale nie ogranicza się tylko do wyświetlania obrazków. Przeciwnie, stworzony został po to, by umieszczać w nim pliki HTML. Z powodzeniem można go wykorzystać do stworzenia wyskakujących banerków, formularzy kontaktowych czy też rejestracyjnych. Doskonała alternatywa dla wyskakujących okien (popup windows), gdyż nie jest blokowany przez oprogramowanie do zwalczania tego typu programów. Naturalnie DEMO znajduje się na stronie MOOdalBox, a nie na oddzielnej. :)
6. MooHover - ciekawy efekt po najechaniu na pojemnik, warto się zapoznać. Prosty, lekki i ładny skrypt. Zastąpił u mnie technikę budowania menu w oparciu o Sprite CSS-y. Łatwy we wdrożeniu. 
7. NoobSlide - MooToolsowy slideshow, czyli oszczędzający-miejsce skrypt do wstawienia na stronę główną portalu / bloga.  Ma wbudowanych aż osiem konfiguracji! Najlepiej sprawdzić samemu.
8. Shoutbox - czyli prosty chat zbudowany z wykorzystaniem zaawansowanego frameworka MooTools.
9. SlideItMoo - wyróżniony na najbardziej trendowych serwisach designerskich skrypt to nowa jakość w swojej klasie. Jest to nieskończony slideshow obrazków w aż 3 konfiguracjach! 
10. Slimbox - to MooToolsowy lekki lightbox. Lepszy od tego w jQuery, bo ważący zaledwie 4kb!

Przez Wykop.pl codziennie przewija się kilka tysięcy użytkowników a moderacja w nim teoretycznie nieistnieje. Praktycznie jednak, rolę moderatorów pełnią sami użytkownicy, którzy mogą oceniać Znaleziska pozytywnie (wykopać) lub negatywnie (zakopać).

Kto chce trafić na Główną i dlaczego to takie trudne

Jak trafić na Główną

Podsumowanie

Na Koniec

To dość proste.

Powinieneś zacząć od optymalizacji wewnętrzenej strony. Dobrym przykładem jest serwis http://kubicomania.net Nie mam tu na myśli optymalizacji Title, Meta tagów czy też nagłówków oraz wytłuszczania tekstów! Mam na myśli logiczne rozmieszczenie elementów oraz zadbanie o ich hierarchię. Na Kubicomanii centralne miejsce zajmuje zajawska promowanej wiadomośi. Dalej są zajawki innych aktualności o F1, miniaturki filmów, oraz lista ostatnich filmów, wiadomości i ankieta. Brakuje chyba tylko skrótu z ostatnich wiadomości na forum. To do czego zmierzam, to by ze strony głównej zrobić zajawkę, podgląd, przegląd całęgo portalu. Zwał jak zwał. +

Najważniejszą zasadą SEO jest:

Content is King

Ostatnio przede mną perspektywa zmiany "na lepsze". Nowo powstająca firma dotąd zajmująca się tworzeniem wszelkiego rodzaju logotypów niekoniecznie na rzecz Internetu postanowiła rozszerzyć działalność i jest zainteresowana zatrudnieniem mnie w charakterze kodera. Jak zdąrzyłem się zorientować, będę ostatnim łańcuchem w procesie tworzenia stron WWW. Nie znaczy to, że nie będę mieć wpływu na proces tworzenia, bo już mi wiadomo, że mogę grafika opieprzyć, jeśli coś zrobi do dupy. Tylko powiedzcie mi, co mam powiedzieć komuś, kto tworzył grafikę wektorową i rzeczywiście nie ma pojęcia w czym rzecz? Zresztą, taki grafik ma też swoje plusy, wkońcu jeśli chodzi o samą grafikę, to posiada duże umiejętności i w dobrych rękach (moich) mógłby się stać zabójczym narzędziem do tworzenia grafiki. Ale ten wpis miał być o czymś innym.

Zadajcie sobie pytanie, kto tworzy sieć. Odpowiedź jest prosta. Programista, prawda? Tymczasem jak jest w rzeczywistości i jak to widzę dość często, programista bywa bardzo często postawiony właśnie jako ostatni w przebiegu pracy. Dlaczego tak jest? To pominę, bo nie mam zamiaru tutaj tworzyć wywodów na temat piękna, sztuki oraz odpowiadać na banalne pytania, że piękno jest lepsze niż jego brak. Miałem za to zamiar napisać na temat swojej frustracji z tym związanej. Czy to jest w porządku? W końcu sieć bez grafików mogłaby istnieć, ale bez programistów (lub koderów) już nie. Ale powód mojej frustracji jest inny. Będę dostawać prace od grafika, który pojęcia nie ma o SEO, usability i kodowaniu/programowaniu. Szlag mnie trafia jeszcze z jednego, cholernego powodu. Dlaczego od kodera wymaga się obsługi programów graficznych, a od grafika nie wymaga się obsługi edytora tekstu? Koder nie powinien nawet dotykać Photoshopa albo GIMP-a. Tymczasem w Polsce rzeczywistość jest inna. Mam nadzieję, że ten post będzie dla niektórych powodem do przemyślenia przebiegu pracy.

Powodem wpisu jest moja frustracja w związku z degradacją, jaką mogę doświadczyć. Tworzyłem strony WWW od podstaw i to było dobre. Dobra strona z kilkoma podstronami powstawała u mnie 3-4 godziny. Tymczasem przekodowanie "prostego" szablonu dostarczonego przez początkującego grafika zajęło mi również cztery godziny. Czas ten sam, a różnicę w efekcie widać. Na dodatek mam pewność, że moja strona wyświetli się we wszystkich przeglądarkach poprawnie, bo nie użyłem na niej żadnego hacku. Druga strona tymczasem ma sporo dość różnie obsługiwanych przez przeglądarki rozwiązań i pomimo sprawdzenie jej w wielu przeglądarkach nadal nie mam pewności, czy wszystko będzie działać prawidłowo.

Jak jest według Was? Koder powinien dostawać szablon do zakodowania, czy grafik powinien otrzymywać instrukcje co do potrzebncyh elementów?

ColorSuckr to narzędzie to  tworzenia palet kolorów z obrazków. Schemat działania jest bardzo prosty. Wpisujesz ścieżkę do obrazka, a narzędzie potrafi wyciągnąć jego kolory. Dodatkowo ColorSucker poleca  palety kolorów z serwsiu ColourLovers.com. 

Przykład.

Rezultat pracy programu jest podawany w formacie:

Obrazek koloru, np.                         

Hex, np. #A668C6

Websafe (hex), np. ##9966cc

RGB, np. R:166 G:104 B:198

Dodatkowo, aby wyświetlić palety kolorów, klikamy Show i widzimy coś takiego:

Każda paleta jest również klikalna i jej kliknięcie przenosi nas na stronę serwisu ColourLovers.

Nie wiem, jak Wam, ale mnie takiego narzędzia od dawna brakowało. Dodatkowo, zawsze możecie sobie zapisać taką paletę kolorów jako zakładkę w przeglądarce lub w delicjach. Istnieje ponadto Addon do Firefoxa, który można pobrać stąd.

Na sam koniec, wg mnie najciekawsza funkcja. Rezultaty można sobie pobrać w formatach .ACO (Adobe), XML, JSON i RSS. DLa mnie, jako, że noszę się z zamiarem utworzenia generatora stron WWW najciekawszym rozwiązaniem wydaje się być parsowalny format XML.

W globalnej sieci jest dostępnych całe mnóstwo ciekawych i darmowych czcionek. Dzięki regule @font-face, która jest obecnie standardem W3C możesz załączyć każdą czcionkę w formacie .ttf oraz .otf do swojej strony WWW. Niestety bólem w tym wszystkim jest fakt, że znakomita większość zagranicznych projektantów podarowała sobie stworzenie polskich znaków diaktrycznych, a co za tym idzie, większość lansowanych za granicą czcionek jest nieprzydatna. Dlatego też postanowiłem napisać tego posta, aby może z jednej strony zachęcić do tworzenia polskich czcionek, a z drugiej strony pokazać, że Polacy nie gęsi i swoje czcionki mają.

Niestety, ale administratorom pewnego portalu, z którego podlinkowałem obrazki czcionek nie spodobał się fakt, że linkuje do ich serwisu i podmienili je na takie zawierające treści wobec mnie oszczercze. Szkoda, bo na wyselekcjonowanie obrazków poświęciłem trochę czasu, ale kilka kB transferu dla mojego serwisu okazało się zbyt dużą ceną za darmową reklamę. Pech. 

Title - najważniejszy znacznik pod kontem optymizacji. Zostało dowiedzione, że jego wpływ na pozycję strony w wynikach wyszukiwania jest relatywnie wysoki. Title należy wstawić w sekcji nagłówka Head strony. Title jest wyświetalny na górnym pasku przeglądarki oraz na zakładkach w przeglądarce. Jego odpowiednie dobranie podnosi nie tylko pozycję, ale wpływa na liczbę wejść z wyszukiwarki a także usability. Maksymalnie w znaczniku title można zmieścić 70 znaków.

Meta Description to jedyny ze znaczników, który posiada jakiekolwiek znaczenie w wynikach wyszukiwania Google. Wiele wyszukiwarek, w tym Google używa tego tekstu jako opisu strony w wynikach wyszukiwania. Nie znaczenia pod kontem pozycjonowania, może mieć za to wpływ na wejścia z wyszukiwarki. Wyszukiwarka zaindelsuje tylko 155 znaków.

Meta Keywords - Znacznik, którego wpływ na pozycję w wynikach wyszukiwania był niegdyś bardzo wysoki. Wykorzystywali to ówcześni pozycjonerzy, którzy spamując Meta Keywords frazami typu sex, viagra, itp. wypływali na wysokie pozycje pod te frazy, mimo, iż content strony często był zupełnie inny. Obecnie jego wartość jest znikoma. Używa go tylko jedna znacząca wyszukiwarka. Mimo wszystko nadal warto go stosować, gdyż wśród katalogów rozpowszechnione jest pobieranie słów kluczowych z tego znacznika, co z kolei przyśpiesza indeksację wpisów.

Nagłówki - Bardzo ważna część optimizacji. Nagłówki podzielone są według istotności. Warto tak zbudować stronę, by występowały na niej trzy najmocniejsze nagłówki: h1, h2 i h3. Pozostałem trzy nagłówki, czyli h4, h5, h6 mają już znacznie mniejsze znaczenie i ich moc porównuje się do mocy pogrubionego tekstu.

Pogrubiony tekst oznacza, iż coś jest dla nas wyjątkowo ważne. Skoro tak, Google daje za to bardzo niewielką premię. Nie warto jednak pisać całego tekstu pogrubionego. Google nie jest tak głupie, nie da się na to nabrać. Do pogrubienia tekstu używa się znaczników B oraz STRONG (oba mają identyczną moc).

Domena oraz struktura URL mają bardzo duży wpływ na pozycję strony w wynikach wyszukiwania. Moc słowa kluczowego w domenie porównuje się z mocą Title oraz H1, czyli jest bardzo duża. W adresie strony należy unikać dziwnych znaków, takich jak #$&? itd. Mogę one wpłynąć na szybkość indeksacji strony lub nawet ją uniemożliwić.

Właściwość alt obrazka to jeden z mniej docenianych obecnie znaczników SEO. Tymczasem ma on duże znaczenie pod kontem optymizacji. Przypuszcza się, iż to właśnie na podstawie popwiązania pomiędzy img alt i samą stroną Google ustawia pozycję w wynikach wyszukiwania obrazków. Poza tym znacznik ten jest standardem W3C a jego pominięcia oznacza błąd walidacji!

rel="nofollow" - znacznik, który jeszcze do niedawna dawał webmasterom ogromną moc w kierowaniu przepływem strumienia PageRank. Link opatrzony tym znacznikiem oznaczał, iż Google ma go nie brać pod uwagę przy ustalaniu wartości PR. Obecnie algorytm ten uległ zmianie i jego stosowanie przynosi znacznie mniejszą korzyść. Jeśli nie chcemy komuś przekazywać mocy to po prostu nie linkujmy do niego. Jeśli już musimy, to decyzja czy wstawić nofollow powinna być przemyślana. Jeśli link dotyczy strony niekonkurencyjnej to znacznik nofollow można sobie darować.

O czym jeszcze należy pamiętać podczas optymizacji strony?

Kiedyś strony www.przyklad.pl i przyklad.pl były dwiema różnymi stronami. Obecnie tak nie jest, ale pewne wskazówki świadczą o tym, że Google nadal nie potrafi zliczać tych stron jako jednej strony i zamiast tego traktuje je jako dwie oddzielne. Lekarstwem na tę paranoję jest przekierowanie 301 np. z adresu bez www na adres z www. To, który jest lepszy jest przedmiotem dyskusyjnym i ciężko jest wydać jednoznaczny osąd.

Sitemap.xml to mapa strony dostarczona w języku semantycznym, który jest preferowanym przez wyszukiwarki. Warto się zapoznać i zaprzyjaźnić z sitemapą. Wyszukiwarki posiadają specjalne strony, w których możemy zgłosić sitemapę, która ułatwi robotom przeszukanie witryny, a co za tym idzie przyspieszy indeksowanie. Ponadto o każdej zmianie możemy powiadomić wyszukiwarkę pingując do jej odpowiedniej strony.

Dobranie odpowiedniego anchor tekstu do wewnętrznych linków również może być przydatne. Przykładowo, jeśli mamy dobrze wypozycjonowaną stronę główną, to PR z niej możemy odpowiednio redystrybuować na inne strony poprzez wstawienie odpowiednich anchor tekstów. To z kolei prowadzi do wzmocnienia tej podstrony.

rel="canonical" jest znacznkiem używanym w przypadku, gdy mamy dwie takie same strony, co jest dość często sytuacją w sklepach internetowych, oraz innych miejscach, gdzie używamy otagowania. rel="canonical" wskazuje na oryginalną stronę, dzięki czemu nie popadamy w Duplicate Content.

Ostatnią ważną rzeczą jest nie poprzestawanie na nauce i zdobywanie nowej wiedzy. Próżność ludzka jest ogromna niczym kosmos. Nawet jeśli ktoś wie coś ciekawego, to dla głupiej sławy podzieli się tym z całym światem za darmo...

Jeśli chcesz poczytać więcej na ten temat to zapraszam na stronę: http://www.seoconsultants.com. Możesz też od razu przejść do http://www.seoconsultants.com/html4/elements/ ,która jest znakomitym źródłem informacji na temat semantyczności, HTML i SEO. Warto też będzie zapoznać się ze wskazówkami dotyczącymi jakości stron od samego konsorcjum W3C.

Niniejszy temat porusza zastosowanie czcionek na stronach WWW. Uwzględniam w nim wsparcie przez systemy operacyjne, przeglądarki oraz omawiam ich zastosowanie.

Ogólnie czcionki dzielą się na dwa typu: szeryfowe i bezszeryfowe. Dodatkowo możemy wyróżnić czcionki monospace oraz cursive. Czcionki szeryfowe posiadają tzw. ogonki, podczas, gdy w czcionkach bezszeryfowych brak ogonków. Nie, nie chodzi o polskie znaki. Chodzi o... W zasadzie opisuje się to w ten sposób: W dawnych czasach ludzie pisali różnymi farbkami i używali do tego pędzla, patyczka, itp. Farba ma tę właściwość, że się ciągnie, więc jak pisali i odrywali pędzelek bądź patyczek od płótna, ściany czy kamienia, to tworzył się ogonek - bo farba się ciągła. Tak wygląda historia kroju czcionki szeryfowej. Jest ona uznawana za łatwiejszą do czytania na papierze, ale w przypadku komputera jest odwrotnie i wynikia to z ograniczonej ilości pikseli na punkt. Dlatego też na komputerze czcionki szeryfowej używa się tylko dla nagłówków i ewentualnie dla wyróżnienia czegoś. Dla reszty stosuje się czcionki bezszeryfowe lub monospace. Czcionki monospace posiadają duże spacje pomiędzy literkami i właściwie nie wiem po co.

Jak już wspomniałem na stronie WWW należy stosować głównie krój bezszeryfowy. Jednakże z tym wiąże się jeszcze jeden problem. Chodzi o wsparcie. Jest wiele systemów operacyjnych (Windows, Mac, OS-y) i każdy z nich posiada swój własny zestaw czcionek. Dodatkowo mamy różne przeglądarki. W efekcie nie wiadomo, czy ktoś, kto ogląda naszą stronę na innym komputerze widzi taką samą stronę. Dlatego powstało zestawienie bezpiecznych czcionek webowych, a ang. zwanych Web Safe Fonts. Najbezpieczniejszymi czcionkami są niestety tylko trzy czcionki: Arial (bezszeryfowa), Georgia (szeryfowa), Verdana (bezszeryfowa) i Courier New (monospace). W zasadzie identycznych czcionek jest więcej, ale różnią się one nazwą, co częściowo je dyskwalifikuje jako bezpieczne. Więcej na ten temat piszą na stronie http://www.ampsoft.net/webdesign-l/WindowsMacFonts.html

Jeśli jednak jakaś czcionka wyjątkowo się nam spodobała, to dzięki właściwościom HTML-a, w pliku CSS możemy określić priorytety dla czcionek. Przykładowo, jeśli nam się podoba Helvetica, ale w Windowsie nazywa się ona Trebuchet MS, to dzięki odpowiedniemu zapisowi możemy ustawić ten samym wygląd zarówno w Windowsie jak i w Macu.

I na koniec najlepszy z bajerów. Dzięki metodzie @font-face możemy zaimportować sobie dowolną, wybraną czcionkę. Niestety, ale nie wszystkie przeglądarki wspierają tę funkcję. Obowiązuje więc zasada z poprzedniego aragrafu, czyli tworzymy sobie priorytetowo hierarchię pożądanych czcionek. Jeśli system nie znajdzie pierwszej to poszuka drugiej. I tak dalej. Całkiem dobra lista polskich czcionek do importu znajduje się na stronie http://czcionki.skryptoteka.pl/czcionki,polish,,1.htm Niestety, Internet Explorer po raz kolejny posiada odmienne standardy. Więcej na temat zastosowania bezpiecznych czcionek na stronach WWW znajdziecie na http://en.wikipedia.org/wiki/Web-safe_fonts